بررسی اثر دمای اختلاط قیر‌های اصلاح شده و تغییرات انرژی آزاد سطحی آن‌ها بر عملکرد مقاومت رطوبتی سیستم قیر و سنگدانه

نوع عملکرد روسازی آسفالتی به خواص مواد تشکیل­دهنده آن، روند تولید و اجرا وابسته است. انرژی آزاد سطحی از خصوصیات مهم سنگدانه و قیر در پیش­بینی نحوه عملکرد مخلوط آسفالتی است. انرژی آزاد سطحی بیانگر میزان چسبندگی قیر و سنگدانه و پارامتر­های انرژی مربوط به عملکرد مقاومت رطوبتی ترکیب قیر و سنگدانه است. علاوه بر آن، دمای اختلاط قیر­های اصلاح شده، به عنوان بخشی از روش آماده‏سازی قیر­های اصلاح شده، نقش مؤثری در عملکرد نهایی قیر و ترکیب آن با سنگدانه دارد. در این مقاله، به بررسی تأثیر قیر­های اصلاح شده با رزین اپوکسی و دمای آماده­سازی آن­ها بر انرژی آزاد سطحی قیر و مقاومت رطوبتی مخلوط­های آسفالتی پرداخته شده است. برای این مهم، قیر­های اصلاح شده حاوی افزودنی رزین اپوکسی در 2، 4، 6 و 8 درصد وزنی قیر در دو دمای 90 و 130 درجه سلسیوس آماده­سازی شده و پارامتر­های انرژی آزاد سطحی مربوط به حساسیت رطوبتی مورد محاسبه قرار گرفتند. نتایج نشان­دهنده عملکرد متفاوت ترکیب قیر و سنگدانه در ازای درصدهای افزودنی و دمای آماده­سازی متفاوت قیر است. در ترکیب قیر و سنگدانه سیلیسی، قیر اصلاح شده با 6% رزین اپوکسی با دمای اختلاط 90 درجه سلسیوس، و در ترکیب قیر و سنگدانه آهکی، قیر اصلاح شده با 4% رزین اپوکسی با دمای اختلاط 130 درجه سلسیوس، عملکرد بهینه را به لحاظ مقاومت رطوبتی از خود نشان دادند.